چکیده:

يكي از اسماي حسناي الهي «حكيم» است؛ يعني هم علم او صواب و يقيني است، هم كار او عدل و متقَن است و چون جهان آفرينش محصول علم خداوند به نظام احسن است، حكمت علمي خداوند، مايه تحقق حكمت عملي وي است و همان طوري كه صفات ذاتي خداوند عين يكديگرند و فقط در مفهوم از همديگر امتياز دارند