چکیده:

مفهوم «وجود» و کیفیت انتزاع آن، یکی از مبانی مهم در اثبات مبحث «تشکیک در وجود» در حکمت متعالیه است. از آنجا که «وجود» معقول ثانی فلسفی است، نحوهء عروض و اتصاف معقول های ثانی فلسفی در این موضوع اهمیت می یابد. پرسش اصلی مقالهء حاضر آن است که: مفهوم «وجود» ، که یکی از معقولات ثانی فلسفی به شمار می رود، از چه نحوه عروض و اتصافی برخوردار است؟