چکیده:

آیا جامعه اصیل است و وجود حقیقی و مستقل دارد؟ در این باره دیدگاه‌های مختلفی وجود دارد. این مقاله مسئله فوق را از نگاه شهید مطهری، استاد مصباح یزدی و آیت الله جوادی آملی می‌کاود. شهید مطهری، هم منِ فردی و هم منِ جمعی را اصیل می‌انگارد و جامعه را از وجود حقیقی، مرگ و حیات و روح واحدی برخوردار می‌داند که در افراد حلول کرده و منِ جمعی آنهاست؛ اما استاد مصباح فقط فرد را اصیل انگاشته و جامعه را امری اعتباری و دارای وحدت ماهوی می‌داند.