به گزارش خبرگزاری«حوزه»، حضرت آيت الله جوادی آملی در درس اخلاق هفتگی خود سالروز شهادت امام يازدهم(عليه السلام) راتسلیت گفتند و در  بيان سيره علمي و عملي آن حضرت اظهار داشتند: وجود مبارك امام يازدهم مانند ائمه ديگر گرچه توفيق تشكيل حوزه علميه به صورت رسمي نداشتند اما با سيره علمي و عملي خود قرآن را به خوبی تفسير و مردم را به قرآن دعوت كردند؛ يعني رفتار و گفتار ایشان در نامه‌ها و مسائل شخصي جز تفسير قرآن چيز ديگري نبود.

ایشان ادامه دادند: وجود مبار ك امام عسكري(ع) وقتي جريان قربة الي الله را تبيين مي‌كند كه انسان مي‌تواند به خدا نزديك شود و اگر نزديك شد جزء مقربان خواهد بود و اگر جزء مقربان بود بسياري از اسرار عالم براي آنها روشن مي‌شود كه ﴿إِنَّ كِتابَ الْأَبْرارِ لَفي‏ عِلِّيِّينَ ٭ وَ ما أَدْراكَ ما عِلِّيُّونَ ٭ كِتابٌ مَرْقُومٌ ٭ يَشْهَدُهُ الْمُقَرَّبُونَ﴾ اين قرب الي الله آثار فراواني دارد كه انسان به مقام مقرّبين مي‌رسد وقتي مقرّب شد نه تنها وضع خودش را مي‌بيند بلكه از اوضاع ديگران هم باخبراست.

معظم له در ادامه بيان داشتند: قرآن كريم مردم را به سه دسته تقسيم كرد؛ آنها كه بيراهه‌ رفته اند ، آنها كه در راهند و بعضي‌ها به آن قله نهايي رسيده و مي‌رسند، بعضيها نزديك آن قله‌اند آنها كه قله را فتح مي‌كنند جزء مقربان‌اند آنها كه نزديك فتح قله‌اند جزء ابرارند، از ابرار به عنوان اصحاب ميمنه ياد مي‌كند. اصحاب ميمنه نه يعني دست راستي! يُمن يعني بركت، مَيمنه يعني بركت داشتن. اصولاً اصحاب ميمنه جز با بركت با چيزي مأنوس نيستند.

حضرت آیت الله جوادی آملی در ادامه سخنانشان به بيان روايتي از امام حسن عسكري(ع) پرداخته و بيان داشتند: ما براي اينكه به چنين مقامي نزديك شويم وجود مبارك امام عسكري به ما راه نشان داد كه «ان الوصول الي الله سفر لا يدرك الا بامتطاء الليل» يعني همه ما مأموريم به تقرّب، كارهاي ما بايد قربة الي الله باشد ما از خدا دوريم در عين حال كه ﴿هُوَ مَعَكُمْ أَيْنَ ما كُنْتُمْ﴾ راه رسيدن به قُرب الهي فراوان است ولي بهترين و آسان‌ترينش نماز شب است، يك مسافر رهتوشه مي‌خواهد مگر مي‌شود مسافر بدون زادراه حركت كند فرمود: ﴿تَزَوَّدُوا فَإِنَّ خَيْرَ الزَّادِ التَّقْوي﴾ تقوا زادراه است بسيار خب اما هر مسافري سواره نيست زادراه دارد هر انسان پارسايي سواره نيست بعضي باتقوايند ولي پياده‌اند لنگان لنگان مي‌روند بعضي باتقوايند سواره مي‌روند وجود مبارك امام عسكري(ع) فرمود اين راه را بخواهي لنگان لنگان بروي به مقصد رسيدنت بسيار سخت است يك مركب خوب تهيه كن كه سريع تو را برساند فرمود وصول به خدا بدون مركب نماز شب ممكن نيست.

ايشان در ادامه بيان داشتند: اين بيان نوراني امام عسكري(ع) براي آن است كه فرمود: ﴿وَ مِنَ اللَّيْلِ فَتَهَجَّدْ بِهِ نافِلَةً لَكَ عَسي‏ أَنْ يَبْعَثَكَ رَبُّكَ مَقاماً مَحْمُوداً﴾ پيغمبر(عليه و علي آله آلاف التحيّة والثناء) با همه مقاماتي كه داشتند ولي براي اينكه تتمّه راه را بهتر و سريع‌تر طي كنند خدا فرمود نماز شب را حتماً به پا بدار اگر بخواهي به مقام محمود كه شفاعت مطلق است بار يابي. خب اگر رسولِ ما موظف است چنين مركبي داشته باشد ما بايد اين سنّت را ائتسا كنيم يعني اقتدا كنيم، ائتسا يعني كسي را اُسوه خود قرار دادن خدا فرمود اُسوه شما پيغمبر است شما به او تأسّي كنيد.

حضرت آيت الله جوادي آملي به مسئله عزّت و عزيز بودن مؤمن اشاره كرده و فرمودند: اگر كسي از حق فاصله گرفت باطل‌مدار بود ذليل مي‌شود، هيچ كس نمي‌تواند او را عزيز كند و بالعكس اين از بيانات نوراني امام عسكري است فرمود درست است خدا فرمود عزت و ذلّتي داريم! اما مشيئتش حكيمانه است اين بيان نوراني امام سجاد(سلام الله عليه) در صحيفه سجاديه ملاحظه فرموديد فرمود مشيئت او متنِ حكمت است اي خدايي كه هيچ وسيله‌اي نمي‌تواند مسير مشيئت تو را عوض كند مشيئت و اراده تو حكيمانه است هيچ كس با دعا و تضرّع و ناله و توسل نمي‌تواند از خدا كاري بخواهد كه اين كار حكيمانه نباشد اين مطلب عميق كلامي را وجود مبارك امام سجاد در ضمن دعا به ما فهماند اگر او بر اساس مشيئت عده‌اي را ذليل يا عزيز مي‌كند اين را امام عسكري(ع) معنا كرده است فرمود اگر كسي حق را فهميد يك; باورش كرد دو; به آن عمل كرد سه; در جامعه منتشر كرد چهار; مثل اهل بيت(عليهم السلام) اين عزيز مي‌شود و هيچ فرد يا جامعه‌اي حق را رها نكرده و به باطل گرايش پيدا نكرده الاّ اينكه ذليل خواهد شد.

ايشان در پايان سخنانشان با تأكيد بر مسئله امر به معروف و نهي از منكر اظهار داشتند: امر به معروف و نهي از منكر جزء واجبات رسمي ماست بركات فراواني هم دارد امنيت جامعه را از هر جهت فراهم مي‌كند يك مطلبي از وجود مبارك پيغمبر(عليه و علي آله آلاف التحيّة والثناء) رسيد آن‌قدر اين مطلب مهم است كه بعضي از عرفاي بزرگ نُه قرن قبل اين را در مهم‌ترين كتاب‌هايشان آوردند فرمود افراد جامعه مثل سرنشينان يك كشتي‌اند هر كسي يك صندلي دارد و جاي خودش نشسته است اگر يك داس دست كسي باشد زير صندلي خودش را بخواهد سوراخ كند بگويد چهارديواري و آزادي من در خانه خودم آزادم اگر داس را از دستش گرفتند و گفتند اين چنين نيست كه چهارديواري و آزادي چهارديواري براي آسايش است نه براي بي بند و باري اين چهارديواري براي استراحت و نشستن است نه براي بي بند و باري اگر اين را از دستش گرفتند هم اين شخص به مقصد مي‌رسد هم ساير سرنشينان اين كشتي اما اگر دستش را گرفتند گفتند چهارديواري و اختياري اين زير پاي خودش را سوراخ كرد خب آب دريا وارد كشتي مي‌شود همه را غرق مي‌كند اين يك تشبيه معقولي است و محسوس تا اين حد در خيلي از نوشته‌هاي فارسي و عربي هست اما آنكه بزرگواران بهره بردند گفتند بدن خود انسان هم يك كشتي است هر عضوي نمي‌تواند بگويد چهارديوراي و اختياري چشم نمي‌تواند بگويد من مي‌خواهم لذت ببرم به تويِ دست و پا و گوش و زبان ربطي ندارد مگر كسي نامحرم را نگاه كرد فقط چشمش را در مي‌آورند يا كلّ بدنش را مي‌سوزانند اين حرف عرفاست اين ديگر در كتاب‌هاي عادي نيست فرمود دست موظف است، چشم و گوش و همه اعضا و جوارح موظف‌اند كه جلوي چشم را بگيرند بگويند تو نمي‌تواني بگويي چهار ديواري و اختياري چون در روز قيامت كه فقط به چشم آسيب نمي‌رسانند به كلّ جوارح آسيب مي‌رسانند وقتي بي‌عفتي آمد همه آسيب مي‌بينند.

ایشان تاکید داشتند:  بنابراين ما سرنشينان يك كشتي هستيم مسئله امر به معروف و نهي از منكر وظيفه همه ماست و هيچ كس نمي‌تواند بگويد من اختيار خودم را دارم ما بنده‌ايم وقتي بنده ايم ما را از خاك آفريدند دوباره خاك مي‌شويم و روح ما براي هميشه زنده است دوباره با بدن برمي‌گردد ديگر نمي‌توانيم بگوييم  ما آزاديم درست است كه ما آزاديم اما در آزادي، آزاد نيستيم اين آزادي را او به ما داد وقتي آزادي را او به ما داد راه را هم او به ما نشان داد بنابراين ما موظفيم هم خودمان بيراهه نرويم راه كسي را نبنديم هم جامعه را با امر به معروف و خُلق حسن اداره كنيم تا كسي نگويد چهار ديواري و اختياري، چهار ديوراي و بندگي و اطاعت، اين بيان نوراني امام عسكري(ع) است كه هيچ فرد يا ملتي حق را نگرفت مگر اينكه عزيز شد و حق را رها نكرد و باطل‌گرا نشد مگر اينكه به ذلّت گرفتار شد