
بسم الله الرحمن الرحيم
بيان، كه فصل مميّز انساني است و معلّم آن نيز خداي سبحان است؛ ﴿خلق الإنسان ٭ علّمه البيان﴾ از برترين پديدههاي ملكوتي و سودمندترين جلوههاي آفرينش است.
والاترين اثر بيان، امكان ارتباط خدا با انسان، و فرصت تكلّم بنده با مولاست. به ديگر سخن، بيان، رابط مُلك و ملكوت و واسط زمين دنيا و آسمان سماء است.
اينكه خداوند بزرگ مستقيماً زمام تعليم بيان به انسان را به دست گرفته، شاهدي تام و دليلي هامّ بر اهميّت و ضرورت آن است؛ امّا از آنجا كه بيان، مظاهر و ظهوراتي دارد، همه را در يك سطح نميتوان ديد، بلكه هريك از آن مظاهر، ويژگي خاص خود را دارد.
بيان شفاهي ظرفيّتي محدود و ناپايدار دارد، ولي بيان كتبي از استحكام، ثبات، دوام و حكّاكي بر جانها برخوردار است و سرّ ماندگاري قرآن مجيد كه كلام خداست، همانا، كتابت و ثبت آن بر جدارهٴ هستي است؛ به خلاف ديگر صُحف كه همگي عليرغم كلام بودن، هيچيك كتاب نبودند و طبعاً اثر زندهاي از آن بر جريدهٴ جان ثبت نيست، مگر آن مقداري كه به نوشتار قرآني درآمد و كتاب شد.
يكي از برترين آثار حضرت استاد، آيةاللّه جوادي آملي، آثار مكتوب ايشان است كه در اين مجموعهٴ مختصر، در يك طبقهبندي مجزّا و موضوعي عرضه ميگردد. استاد، در طول ساليان متمادي، به رغم محدوديت و كمي فرصت، براي پاسخگويي به نيازهاي علمي و فرهنگي جامعه، در پيامهاي كتبي به گونهاي رساتر و ماندگارتر، سعي در اجابت دعوت علاقهمندان و ارادتمندان به معارف قرآني و روايي داشتند و به مناسبتهاي مختلف و در فرصتهاي گوناگون پيامهايي را فرستادند كه به جهت مناسبت تاريخي از اهميّت ويژهاي برخوردار است؛ خصوصاً براي برخي طبقات علمي و فرهنگي جامعه كه با ذهني جستوجوگر، آثار قلمي حضرت استاد را دنبال ميكنند، اين مجموعه ميتواند تحفهاي گرانبها و ارمغاني والا باشد.
مجموعهٴ حاضر، در سه بخش معارف قرآني، عترت و بزرگان شيعه تنظيم شده است. در پايان، از جناب حجةالاسلام آقاي عباس رحيميان كه تنظيم عناوين و فهارس مجموعه پيامها را بر عهده داشتند و نيز از جناب حجة الاسلام مجيد حيدري فر كه جهت حفظ اثر قلمي حضرت استاد تنها ويرايش فني و صوري آن را پذيرفتند كمال قدرداني ميشود.