
نماز چنین انسانی در نامه عمل خود او نوشته میشود؛ لیكن وی مصداق آیه شریفه ﴿خَلَطُوا عملاً صالِحاً و آخرَ سیئا﴾؛[1] است.
انسانها چند دستهاند؛ بعضی مانند امامان معصوم (علیهمالسلام) منزه محض، مخلِص و مخلَص هستند و در نامه عمل آنها فقط فضیلت ثبت شده است؛ اما عدّه دیگر، متأسفانه كسانی هستند كه در نامه عمل آنها جز تباهی و سیاهی چیز دیگری نیست؛ اینها همان كسانی هستند كه ﴿ختم اللّه علی قلوبهم﴾[2] گروه سوم هم كسانی هستند كه ﴿خلطوا عملاً صالحاً و آخر سیئا﴾؛ گاه به طرف فضیلت و گاه به سوی رذیلت حركت میكنند. اینها تا وقتی تسلیم شیطان نشوند و عقایدشان محفوظ باشد، امید نجات دارند و نماز و عبادتهایشان به حساب خودشان نگاشته میشود، چون اصل عقیده را حفظ كردند و به بیگانه اجازه ندادند، در مسائل عقیدتی، به جای ایشان تصمیم بگیرد.
[1] ـ سوره توبه، آیه 102.
[2] ـ سوره بقره، آیه 7.